برای درمان خانگی مشکل آرتروز زانو باید به روش‌هایی مانند کاهش وزن بدن، دنبال، رژیم غذایی سالم و توجه به ورزش اشاره کرد. چنانچه چنین روندی در منزل به کار برده شود، احتمال بهبود بیمار بیشتر خواهد بود و روند درمان هم سریع‌تر پیش می‌رود.
برای درمان آتروز زانو از روش‌های فیزیوتراپی هم استفاده می‌شود. تمرینات ورزشی که از سوی متخصصان این حوزه مطرح می‌شود یا روش‌های فیزیکی بهبود وضعیت می‌توانند به کم‌شدن علائم دردناک آرتروز کمک کنند. اصلاح فعالیت و تمرینات اصلاحی و درم، فیزیوتراپی از سوی متخصصان این حوزه تعیین و تجویز می‌شود.
تزریق ژل
نشانه‌های پرشماری درباره آرتروز زانو وجود دارند. برای مثال، بسیاری از مبتلایان به این عارضه صداهایی از حرکت‌دادن زانوی خود می‌شنوند. این دسته از افراد در پیاده‌روی و راه‌رفتن با مشکل روبه‌رو می‌شوند و دردهای مفصلی را تجربه می‌کنند. شدت دردهای مذکور همیشه ثابت نیست.
یکی دیگر از روش‌های درم، آرتروز زانو هم استئوتومی (Osteotomy) است. این روش نوعی عمل جراحی است که در زمان آسیب‌دیدگی تنها یک بخش از زانو انجام می‌شود و با تغییر مکان استخوان ران یا ساق پا همراه است. وزن بدن با جراحی استئوتومی از ،مت آسیب‌دیده به روی ،مت سالم گذاشته می‌شود.
درمان خانگی
انجام ورزش‌هایی سبک در آب هم از روش‌های من، برای کنترل عوارض آرتروز زانو است. آب گرم باعث می‌شود که ماهیچه‌ها حالت آرامی پیدا کنند و از درد موجود در آنها کم شود. آب از وزن پشتیب، می‌کند و باعث تسکین دردها و افزایش امکان انجام‌دادن طیف حرکت‌های مختلف می‌شود.
گرم و سرد ،
این نوع از آرتروز هم بیماری خودایمنی است و زم، رخ می‌دهد که سیستم ایمنی سالم بدن باعث بروز التهابی درونی یا بیرونی می‌شود. این مشکل زم، به وجود می‌آید که سیستم ایمنی در تلاش است از بدن در مقابل یک عفونت، جراحت، مسمومیت یا عامل خارجی دیگری محافظت کند.
منظور از چنین بیماری‌هایی هم مواردی است که در آنها، بدن شروع به حمله به سلول‌ها و بافت‌های سالم خود می‌کند. این واکنش موجبات شکل‌گیری التهاب در بدن را فراهم می‌سازد.
انواع آرتروز زانو
ماده‌ای نرم و صاف به نام غضروف هم در انتهای هر استخوان وجود دارد. در واقع، بالشتکی میان استخوان‌ها است که مانع از ساییدگی آنها به یکدیگر می‌شود. غشای سینوویال (synovial) یا زُلاله‌ای هم نوعی بافت است که مفاصل را احاطه می‌کند و به روان حرکت، غضروف‌ها کمک می‌کند.
منبع:
تصویربرداری از زانو می‌تواند در مشخص‌شدن مشکل آرتروز و نوع آن به پزشکان کمک کند. با ع،، بروز هرگونه تغییر در زانو هم مشخص می‌شود. ع،ها نشان می‌دهند که فاصله میان استخوان‌های زانو چقدر است و آیا لایه محافظ و مانع از ساییدگی آنها به هم از بین رفته است یا خیر.
علائم آرتریت بعد از ضربه هم شبیه آرتروز معمولی است که پیش‌تر گفته شد. این مشکل با درد و محدودشدن حرکات همراه است. امکان دارد که علامت‌های آرتریت تا سال‌ها پس از اِعمال ضربه هم پیدا و ظاهر نشوند.
روماتیسم مفصلی
مراقب زانوهای خود باشید
منظور از آرتروز شدید زانو، شروع درد و التهاب در این بخش از بدن به‌طور ناگه، و سریع است. این مشکل به دلایل مختلفی رخ می‌دهد. از جمله این عوامل باید به بروز بیماری‌های خودایمنی اشاره کنیم.
از داروهایی مانند کورتیکواستروئیدها (Corticosteroids) برای درمان آرتروز استفاده می‌شود. این داروها در قالب تزریقی کاربرد دارند و می‌توانند در مواردی مفید باشند. داروهای ضد روماتوئید و اصلاح‌کننده بیماری (DMARD) هم برای درمان آرتروز ناحیه زانو استفاده می‌شوند.
۳ استخوان در کنار هم جمع می‌شوند و مفصل زانو را می‌سازند. این استخوان‌ها شامل موارد زیر می‌شوند:
- استخوان ران
- استخوان ساق پا
- استخوان کشگک
در این روش موسوم به آرتروسکوپی هم که نوعی جراحی کم‌تهاجمی است از دوربینی کوچک برای ورود به زانو و ارزیابی وضعیت استفاده می‌شود. برشی در زانو به وجود می‌آید و با دوربین کوچک، داخل آن برای تشخیص مشکل رصد می‌شود. در نهایت بافت‌های آسیب‌دیده شناسایی و درمان می‌شوند.
چنین چیزی درد و محدودشدن حرکات در این بخش از بدن را به همراه می‌آورد. ایجاد خارهای استخو، و درد بیشتر به مرور زمان هم از نتایج بروز چنین مشکلی در ناحیه زانو است.
آرتریت پس از ضربه
ورزش‌هایی که با فشار بر زانو همراه هستند، مانند بدن‌سازی در این زمینه توصیه نمی‌شود. یادتان باشد که کوهنوردی هم گزینه من،ی برای درمان آرتروز زانو است و به استحکام این بخش از بدن و تنظیم حرکاتش کمک می‌کند.
آب درم،
این داروها با مسدود، مواد شیمیایی که از سوی سیستم ایمنی آزاده شده‌اند در کاهش علائم آرتروز و مشکلات مفاصل و استخوان‌ها نقش دارند. داروهای غیراستروئیدی ضدالتهابی مانند ایبوپروفن هم می‌توانند در تسکین دردها مفید باشند. قرص استامینوفن هم در بعضی موارد تجویز می‌شود.
فیزیوتراپی
در این شکل از آتروز زانو هم پس از ایجاد ضربه به این ناحیه، غضروف‌های آن شروع به نازک‌شدن می‌کنند. برای نمونه، تصادف، یا آسیب‌دیدگی در ورزش از دلایل بروز چنین مشکلی هستند.
