ورزشها و کششهای گردن که در خانه انجام میشوند میتوانند تسکین مداوم گردن درد و سفتی ناشی از آرتروز را تضمین کنند. فیزیوتراپی میتواند عضلات ضعیف گردن را تقویت کرده و به بهبود دامنه حرکتی فرد کمک کند. برنامههای ورزشی معمولاً شامل خم شدن گردن (خم شدن به جلو)، ا،تنشن گردن (خم شدن به عقب)، خم شدن به طرفین (خم ، سر به سمت هر شانه) و چرخش گردن است.
درمان آرتروز گردن با عمل جراحی
در انتها از شما میخواهیم که اگر سوال، تجربه یا نظری در مورد آرتروز گردن دارید، با ما و دیگر خوانندگان در میان بگذارید.
به طور خلاصه در بیماری دژنراتیو دیسک یا آرتروز ستون مهرهها، دیسک فقط فرسوده میشود و آب و اجزای ژلی را از دست میدهد. فتق دیسک جایی است که محتویات آن هنوز وجود دارد و آن را خشک نمیکند و فقط برآمده شده و گاهی اوقات باعث درد متفاوتی ایجاد میکند.
گزینههای جراحی برای آرتریت گردن عبارتند از:
دیسککتومیو فیوژن قدامیگردن (ACDF): جراحی از جلوی گلو برای برداشتن و جایگزینی دیسکهای بین مهرهای در حالی که مهرههای مجاور را به هم میپیوندد تا حرکت گردن را محدود کند.
لامینکتومیخلفی گردن: جراحی از پشت گردن برای برداشتن رشد اضافی بین مهرهها، ، شدن فضا و کمک به برداشتن فشار از ستون فقرات انجام میشود.
ستون فقرات گردنی از هفت مهره تشکیل شده است که مانند حلقههای یک بازی پرتاب حلقه، روی هم قرار گرفتهاند. حلقه بالایی در پایه جمجمه قرار دارد. با شروع از مهره دوم (C2)، یک پد از غضروف نرم به نام دیسک بین مهرهای وجود دارد که بین هر مهره بالشتکی قرار میگیرد و حرکت نرم گردن را امکانپذیر میکند. مفاصل فاست بین هر مهره (که مفاصل زیگاپوفیزیال نامیده میشوند) ثبات و انعطاف بیشتری را ایجاد میکنند.
نشانههای آرتروز گردن پیشرفته
علاوه بر این، از دست دادن “بالشتک” غضروف باعث باریک شدن فضای بین مهرهها شده که فشرده سازی عصب (معروف به رادیکولوپاتی) را به وجود میآورد. این وضعیت منجر به شروع درد ارجاعی به ،متهای مختلف بدن بسته به اینکه کدام عصب نخاعی درگیر است، میشود.
انواع آرتروز گردن
آرتریت گردن علائمی مانند درد، سفتی، گزگز، بیحسی، سردرد و همچنین صدای کلیک گردن در پایه جمجمه ایجاد میکند. گردن درد آرتروز گاهی به حدی شدید است که منجر به اسپاسم عضل، و تیر کشیدن شانهها، پشت، پاها، رانها و ، میشود. اگر اعصاب با فروپاشی استخوانهای ستون فقرات فشرده شوند، همچنین میتواند ضعف بازو یا پا، عدم هماهنگی ماهیچهها یا از دست دادن کنترل مثانه یا روده را به دنبال داشته باشد.
آناتومی گردن
اگر فردی علائم پیشرفته داشته باشد، آزمایشهای تصویربرداری برای تعیین محل دقیق آرتریت در گردن لازم است؛ از جمله این روشها میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
اشعه ای، ستون فقرات
سیتی اسکن
اسکن امآرآی
میلوگرافی که ت،یب دیسک را نشان میدهد.
الکترومیوگرافی، که نشان میدهد اعصاب یک فرد چقدر خوب کار میکند.
تفاوت دیسک گردن با آرتروز گردن
اصلاح وضعیت بدن در حالت ایستاده و نشسته میتواند به تسکین گردن درد ناشی از آرتریت کمک و حتی از ابتلا به آن جلوگیری کند. وضعیت خوب، از آنجایی که مربوط به گردن است، زم، است که گوشها مستقیماً بالای شانهها قرار میگیرند و قفسه سینه باز و شانهها به عقب است. در اینجا، استرس به حداقل میرسد زیرا وزن سر به طور طبیعی روی ستون فقرات متعادل است.
به راحتی خود را از گردن دردهای آرتروزی نجات دهید!
سن بالاتر، به ویژه در افراد بالای 50 سال شایعترین عامل خطر برای ابتلا به اسپوندیلوز گردن است. برخی دیگر از ریسک فاکتورها میتواند شامل موارد زیر باشد:
آسیب به گردن، مانند آسیبهای ناشی از ورزشهای تماسی یا تصادفات رانندگی
آسیبهای استرس مکرر، مانند کارهایی که شامل بلند ، وسایل سنگین یا انجام کارهایی است که سر باید به طرف بالا و عقب خم شود.
سیگار کشیدن، که به نظر میرسد تنگی کانال نخاعی را تقویت میکند.
سابقه خانوادگی آرتریت گردن، که نشان میدهد ژنتیک در این امر نقش دارد.
تشخیص اسپوندیلوز گردن
منابع:
اسپوندیلوز گردنی اصطلاح پزشکی برای استئوآرتریت است که مفاصل ستون فقرات گردن را تحت تاثیر قرار میدهد. همان طور که اشاره شد، در این عارضه دیسکها ممکن است ضعیف شده و ارتفاع خود را از دست بدهند که در نتیجه فشار روی مهرهها افزایش پیدا میکند. غضروفی که آنها را میپوشاند فرسوده میشود، در نتیجه میتواند باعث اصطکاک بین استخوانها و ش،تگی شود. بنابراین فرد به دلیل این تغییرات در ناحیه گردن یا کمر خود احساس سفتی و درد میکند.
2. روماتیسم مفصلی
استئوآرتریت گردن (Neck osteoarthritis) که به ،وان آرتروز گردن یا اسپوندیلوز گردن (Cervical Spondylosis) نیز شناخته میشود، ت،یب مفاصل، استخوانها و دیسکهای ستون فقرات گردنی است. این عارضه عمدتا افراد بالای 50 سال را تحت تاثیر قرار میدهد و با افزایش سن تشدید میشود.
آرتریت گردن همچنین میتواند خواب و توانایی انجام فعالیتهای عادی روزانه را تحت تاثیر قرار دهد. موارد شدید میتواند منجر به عوارضی شود که ناتوان کننده و احتمالاً غیرقابل برگشت هستند.
فرد مبتلا به استئوآرتریت گردن پیشرفته ممکن است علائم ثانویه زیر را تجربه کند:
رادیکولوپاتی: بخشی از نخاع تحت فشار قرار میگیرد و باعث درد و بیحسی در اندامها میشود.
میلوپاتی: فشرده سازی طول، مدت نواحی نخاعی باعث درد و ضعف در ناحیه آسیب دیده میشود.
عوامل خطر ابتلا به آرتروز گردن
فعالیتهای مختلف میتواند شدت علائم را بدتر کند؛ به ،وان مثال، فعالیتهایی مانند رانندگی، که در آن گردن برای مدت طول، در یک وضعیت قرار دارد، ممکن است سفتی گردن را افزایش دهد.
جراحی به طور کلی برای موارد شدید توصیه میشود، شاید به این دلیل که جراحی همیشه علائم آرتریت گردن را به طور کامل برطرف نمیکند و ممکن است تنها تسکین حداقل تا متوسط را ارائه دهد. همچنین به هر حال همیشه جراحیهای ارتوپدی با خطرات و عوارضی همراه است.
تحلیل و انحطاط ستون فقرات گردن با افزایش سن تقریباً اجتنابناپذیر است، اما به این م،ی نیست که شما محکومید که در سالمندی از درد مزمن رنج ببرید یا با محدودیتهای فیزیکی قابل توجهی مواجه شوید. به طور خلاصه، آرتریت گردن “یکی از آن چیزهایی” نیست که در صورت ابتلا به آن باید با آن زندگی کنید.
چند چیز وجود دارد که افراد مبتلا به آرتریت گردن باید از آنها اجتناب کنند:
سیگار کشیدن: این کار از اثربخشی برخی داروها جلوگیری میکند.
وضعیت نامن، کامپیوتر: اطمینان از اینکه صندلی ،ی که برای مدت طول، پشت میز مینشیند، از پشت و گردن او پشتیب، میکند.
وضعیت نامن،: فرد باید وضعیت بدنی خوب را تمرین کند و سعی کند خمیده نباشد.
آرتروز گردن میتواند باعث درد و سفتی در گردن شود. ساییدگی و پارگی دیسکهای ستون فقرات به طور کلی باعث این مشکل میشود، اگرچه انواع مختلفی از آن وجود دارد که با روشهای متفاوت درمان میشوند. آرتروز گردن در افراد بالای 60 سال بسیار شایع است و حدود 85 درصد از سالمندان به آن مبتلا میشوند. علائم توسط متخصص ارتوپد شناسایی شده و معمولاً بدون جراحی قابل درمان هستند؛ در واقع افراد مبتلا به این عارضه میتوانند با برنامه درم، من، به زندگی با کیفیت خوبی ادامه دهند. این مقاله از مجله سلامت دکتردکتر به بررسی انواع آرتریت گردن، علائم، علل، عوامل خطر، تشخیص و درمان میپردازد.
آرتروز گردن چیست؟
از گوشی تلفن همراه خود به درستی استفاده کنید! هنگام صحبت با تلفن، از هدست یا هندزفری استفاده کنید. این به شما کمک میکند تا گردن خود را تحت فشار نگذارید. به جای اینکه چانه خود را به سمت پایین برای خواندن گوشی هوشمند خود خم کنید، دستگاه را در سطح چشم قرار دهید. به این ترتیب سر شما دائماً نمیافتد و ستون مهرهها تحت فشار قرار نخواهد گرفت.