اضطراب هم از آن مشکلاتی است که وجودش می‌تواند با بروز اختلالات خوردن همراه شود. از سوی دیگر، بسیاری از اختلالات تغذیهای مانند بی‌اشتهایی عصبی هم می‌توانند با دچارشدن به اضطراب همراه شوند.
درمان بستگی به نوع اختلال تغذیهای دارد. اما به طور کلی شامل موارد زیر می‌شود:
- آشنایی با تغذیه من،
- آموزش نحوه ایجاد عادات غذایی سالم
- راهنمایی برای رسیدن به وزن من، در صورت کمبود یا اضافه وزن
- رفتار درم،
رفتار درم،
دلایل مختلفی در بروز اختلالات خوردن نقش دارند. یکی از این موارد ژنتیک است. به نظر می رسد افرادی که خواهر یا برادر یا والدینی با اختلال خوردن دارند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به این اختلال هستند.
منبع: https://drdr.ir/mag/%D8%A7%D8%AE%D8%AA%D9%84%D8%A7%D9%84-%D8%AA%D8%BA%D8%B0%DB%8C%D9%87-%D8%AE%D9%88%D8%B1%D8%AF%D9%86/
چنین روندی می‌تواند آنها را به سوی اختلالات متنوعی از جمله مشکلات خوردن هدایت کند. بی‌اشتهایی یا مشکلات عصبی دیگری که با خوردن پیوند دارند، در چنین شرایطی بروز پیدا می‌کنند.
اختلال تغذیهای سالمندان
ورزشکاران در معرض ابتلا به اختلالات خوردن هستند. این افراد می‌توانند دچار پرخوری عصبی یا بی‌اشتهایی شوند. نیاز به قرارداشتن در طیف وزنی خاص و رعایت رژیم غذایی به طور سرسختانه، گاهی اوقات باعث بروز مشکلاتی از این دست می‌شود.
اختلال تغذیهای شیرخوارگی
داروها نمی‌توانند اختلال خوردن را درمان کنند. هیچ دارویی برای کمک به افزایش وزن یا درمان بی‌اشتهایی وجود ندارد. بعضی داروها می‌توانند در مدیریت علائم برخی از اختلالات نقش مؤثر داشته باشند. در بعضی موارد شدید از اختلال، امکان نیاز به بستری‌شدن بیماران هم وجود دارد.
پیشگیری از اختلالات تغذیهای
امکان بروز اختلالات خوردن در کودکان هم وجود دارد. یادتان باشد که:
- نگذارید که کودکان رژیم غذایی داشته باشند؛ مگراینکه بنا به شرایط جسم،، پزشک متخصص چنین دستوری داده باشد.
- عادات غذایی خانواده می‌تواند بر روابط کودکان با غذا تأثیر بگذارد. صرف وعده‌های غذایی در کنار اعضای خانواده، این فرصت را به شما می‌دهد که به کودک خود در مورد مشکلات رژیم غذایی آموزش دهید.
- داشتن تصویر بدنی سالم را در کودک خود، فارغ از ویژگی‌های ظاهری‌اش، تشویق و تقویت کنید. به کودک یاد بدهید که تمام بدن‌ها ارزشمند هستند و باید خود را بپذیرد و دوست داشته باشد.
- از اندام و وزن خود در مقابل کودک ایراد نگیرید.
اختلال تغذیهای نوجوانان
این اختلال باعث می‌شود که مبتلایان در نیمه‌شب به سراغ مصرف غذا باشند. افرادی که به این سندروم دچار هستند، در نیمه شب، کا،ی زیادی مصرف می‌کنند و بر این باور هستند که خوردن دیروقت به بهبود کیفیت خوابشان کمک می‌کند. این افراد در صبح اشتهای چند، ندارند.
چه ،، بیشتر در معرض اختلالات تغذیهای هستند؟
برخی از درمان‌های رفتاری می‌توانند در درمان اختلالات خوردن موثر باشند. برای مثال:
- درمان خانواده محور؛ این مورد درم، برای کودکان و نوجوانان مبتلا به بی‌اشتهایی است و برای سایر اختلالات هم موثر واقع می‌شود. درمان خانواده محور از خانواده برای بهبود وضعیت بیمار کمک می‌گیرد.
- درمان شناختی رفتاری (CBT)؛ از این روش در درمان اختلالات خوردن، به ویژه برای پرخوری عصبی استفاده می‌شود.
داروها
درباره اختلالات تغذیهای پرسشی در ذهنتان باقی مانده است؟ تجربه‌ای در این زمینه دارید؟ نظرات و تجربه‌هایتان را با ما هم به اشتراک بگذارید.
برای تشخیص، متخصصان:
- وضعیت سلامت و عادت‌های فرد را ارزیابی می‌کنند.
- امکان دارد که از آزمایش‌هایی برای تشخیص بهره ببرند.
- بررسی افکار، احساسات، عادت‌ها و رفتارهای غذایی افراد هم در مسیر تشخیص مهم است.
درمان اختلالات تغذیهای چیست؟
از علائم رایج اختلال پرخوری باید به خوردن حجم زیاد غذا با سرعت بالا اشاره کرد. احساس ناراحتی، مانند شرم، انزجار، یا گناه، هنگام فکر، به رفتار پرخوری هم در چنین افرادی وجود دارد.
پرخوری عصبی
یکی از بهترین روش‌ها برای مراجعه به متخصصان و دریافت ،ت از آنها هم استفاده از سایت دکتردکتر و استفاده از خدمات ،ت دهی اینترنتی است.
پر، از مصرف نمک، شکر، الکل، چربی‌های اشباع شده و چربی های ترانس هم اهمیت زیادی دارد. سخت‌گیری زیاد در رژیم غذایی افراد سالم می‌تواند باعث مشکلات و اختلالات تغذیه شود.
انواع مختلف اختلالات خوردن علائم متفاوتی دارند. بااین‌حال، در تمام موارد، توجه به غذا و وزن بدن از نشانه‌های رایج است، ی،ی مبتلایان به اختلالات دچار وسواس‌هایی درباره نوع و شکل غذا یا مصرف آن می‌شوند و به وزنشان بیش از حد توجه می‌کنند.
هربار پرخوری تا جایی ادامه پیدا می‌کند که فرد به طور دردناکی سیر می‌شود. مبتلایان به این اختلال کنترلی بر حجم غذای مصرفی‌شان ندارند. ،، که دچار این وضعیت هستند به اقداماتی مانند استفراغ اجباری، استفاده از ملین‌ها، ورزش زیاد و روزه‌داری روی می‌آورند.
عوارض جانبی پرخوری عصبی شامل التهاب و گلودرد، تورم غدد بزاقی، ساییدگی مینای دندان، پوسیدگی دندان، ریفلا، اسید، تحریک روده، کم آبی شدید و اختلالات هورمونی می‌شود.
تفاوت پرخوری و پرخوری عصبی
بی‌اشتهایی عصبی نوعی اختلال خوردن جدی و خطرناک اما قابل درمان است. مبتلایان به آن از غذاخوردن دوری می‌کنند و محدودیت‌های زیادی برای خود قائل می‌شوند. آنها نسبت به ظاهر خود بسیار حساس هستند و برای اینکه وزنشان بالا نرود، به طرز عجیب و افراطی دست به محدود، خود در غذاخوردن می‌زنند.
اختلال خوردن هیج،
از دلایل بالقوه دیگر هم باید به موارد زیر اشاره کنیم:
- فشار برای لاغرشدن
- قرارداشتن در معرض رسانه‌هایی که ال،ای زیبایی خاصی را ترویج می‌کنند.
اختلالات تغذیهای دارای اشکال مختلفی است. از جمله آنها درباره شماری از معروف‌ترین‌هایشان برایتان خواهیم گفت. به این موارد دقت کنید:
پرخوری
اختلالات خوردن طیفی از مشکلات رو، هستند که باعث ایجاد عادات غذایی ناسالم می‌شوند. وسواس درباره غذا یا اندام از جمله مصادیق چنین اختلالاتی است.
اختلالات خوردن بر اساس علائم و بررسی عادات و رفتارهای غذایی تشخیص داده می‌شوند.
چنین روندی، ابعاد مختلف زندگی را به شدت تحت‌الشعاع قرار می‌دهد. از علائم رو، و رفتاری اختلالات تغذیهای باید به موارد زیر اشاره کنیم:
- کاهش وزن چشم‌گیر
- نگر، در مورد غذا خوردن در جمع
- توجه زیاد به شمردن کا،ی‌ها و وزن، خود
- شکایت از یبوست
- درد شکم
- بی حالی یا انرژی اضافی
- بهانه‌هایی برای اجتناب از صرف غذا
- ترس شدید از افزایش وزن یا چاقی
- پوشیدن لباس زیادی برای جلوگیری از سرما یا نشان‌ندادن کم‌وزنی
- امتناع از خوردن برخی غذاها
- انکار احساس گرسنگی
- ابراز نیاز به سوزاندن کا،ی
- پرخوری و استفراغ برای خارج، غذا از معده
- ایجاد آداب و رسومی خاص پیرامون غذا
- بیش از حد ورزش،
- پختن غذا برای دیگران بدون غذاخوردن
- ،نشدن
اگر نیاز به رعایت رژیمی خاص از غذاخوردن وجود دارد، حتما باید با پزشک متخصص درباره آن صحبت کنید. رسیدن به وزن من، هم در شرایط خاص، نیازمند کمک‌گرفتن از متخصصان است.
اختلال تغذیهای ورزشکاران
افراد مبتلا به این اختلال علائمی مشابه نشانه‌های پرخوری عصبی را دارند. این افراد مقادیر زیادی غذا را در مدت زمان نسبتاً کوتاهی می‌خورند و کنترلی هم روی این رفتارشان ندارند. غذاهای مصرفی‌شان هم بیشتر فاقد ارزش غذایی است.
بزرگسالان و افراد سالمند هم باید با انتخاب رژیم غذایی سالم، مانع از آن شوند که مشکلات خوردن و اختلالاتی در این زمینه برایشان رخ بدهد. وجود میوه‌ها و سبزیجات در رژیم غذایی بسیار مهم است.
اختلالات خوردن می‌توانند عواقب جدی برای سلامتی به همراه بیاورند و در صورت درمان‌نشدن حتی منجر به مرگ هم می‌شوند. در واقع، اختلالات تغذیهای از کشنده‌ترین بیماری های رو، هستند که پس از مصرف بیش از حد مواد افیونی در رتبه دوم قرار می‌گیرند. افراد مبتلا به اختلالات مذکور علائم مختلفی دارند. نشانه‌های شایع چنین مشکلاتی شامل غذانخوردن افراطی، پرخوری یا ورزش بیش از حد می‌شود.
اختلال پرخوری شایع ترین شکل اختلال خوردن و یکی از رایج‌ترین بیماری‌های مزمن در بین نوجوانان است. این مشکل معمولاً در دوران نوجو، و اوایل بزرگسالی شروع می‌شود، البته امکان بروزش در سنین دیگر هم وجود دارد.
غذا خوردن هیج، زم، رخ می‌دهد که فرد برای مق، با هیجانات و شرایط محیطی مانند استرس دست به غذاخوردن می‌زند. این پرخوری ارتباطی با گرسنگی ندارد و راهی اشتباه برای کنترل هیجانات و فشارهای احساسی است.
پیکا یا هرزه‌خواری
عوارض اختلالات تغذیهای چیست؟
پرخوری عصبی در دوران نوجو، و اوایل بزرگسالی ایجاد می‌شود و به نظر می‌رسد در بین مردان کمتر از ،ن شایع باشد. افراد مبتلا به بولیمیا (Bulimia) یا پرخوری عصبی اغلب در دوره زم، خاصی مقادیر زیادی غذا می‌خورند.
برای تشخیص و بررسی مشکلات تغذیهای باید به متخصص تغذیه و مشاور روانشناسی مراجعه کنید. مشاوران حوزه روان هستند که می‌توانند در تشخیص و درمان این مشکل نقش مهمی ایفا کنند.
متخصصان می‌گویند که تفاوت در ساختار مغزی هم می‌تواند در ایجاد اختلالات خوردن نقش داشته باشد. در هر حال، کماکان به مطالعات بیشتری در خصوص دلایل بروز اختلالات تغذیه نیاز است.
تشخیص اختلال تغذیه چگونه است؟
اختلالات خوردن باعث طیف گسترده‌ای از عوارض می‌شوند. هرچه اختلال خوردن شدیدتر یا طول،تر باشد، احتمال بروز عوارض جدی بیشتر است. به موارد زیر نگاه کنید:
- افسردگی و اضطراب.
- افکار خودکشی.
- مشکلات رشد.
- مشکلات اجتماعی و روابط.
- روی‌آوردن به مصرف مواد مخدر.
- مرگ.
اختلال تغذیهای کودکان
منابع:
امکان بروز اختلالات خوردن در افرادی که بیش‌فعالی دچار هستند هم زیاد است. این‌ها نسبت به بافت، طعم و چیدمان غذاها حساس‌تر از دیگران هستند و امکان دارد که اسیر اختلالات خوردن متنوعی از جمله پرخوری عصبی یا بی‌اشتهایی و… شوند.