اختلال شخصیت خودشیفته؛ آینه‌ای که دروغ می‌گوید!

اگرچه اعتراف به تقصیر برای ،ی آسان نیست، اما برای فردی با اعتماد به نفس سالم بسیار آسان‌تر است. این به این دلیل است که یک فرد با اعتماد به نفس می‌داند که با موفقیت و ش،ت خود تعریف نمی‌شود.

با این حال، افراد مبتلا به اختلال شخصیت خودشیفته، به اشتباهات خود اعتراف نمی‌کنند. فرد مبتلا به این اختلال هویت خود را به موفقیت و گاهی حتی کمال پیوند داده است. آن‌ها ممکن است باور کنند که ارزش آن‌ها به موفقیتشان بستگی دارد. در این صورت، اعتراف به تقصیر عمیقاً برایشان تهدید کننده محسوب می‌شود و فرد از  آن اجتناب می‌کند.

5. خودشیفتگی باعث ایجاد تنگ نظری می‌شود، در حالی که اعتماد به نفس باعث ایجاد دیدگاه می‌شود

مک،سم دفاعی افراد مبتلا به اختلال نارسیسیم تحقیر است. آن‌ها زم، که با فردی روبرو شوند که همسطح آن‌هاست یا اعتماد به نفس دارد و محبوب دیگران است، احساس خطر می‌کنند. افراد نارسیسم برای خنثی ، تهدید و اعتماد به نفس فرو ریخته خود، دیگران را با تحقیر ، سرکوب می‌کنند. این افراد تحقیر را در در نقش طرد کننده انجام می‌دهند. فقط برای اینکه نشان دهند فرد مقابل برای آن‌ها فاقد اهمیت است. یا ممکن است با توهین، بدگویی، قلدری و تهدید به شخص حمله کنند.

افراد مبتلا به خودشیفتگی آشکار می‌توانند پر سر و صدا، مرکز توجه، سرگرم کننده، برون‌گرا، سخاوتمند، کاریزماتیک باشند. در عوض، افراد مبتلا به خودشیفتگی پنهان از احساس بی‌کفایتی رنج می‌برند. اغلب خجالتی و گوشه‌گیر هستند و تمایل دارند خود را پایین بیاورند. خودشیفتگان پنهان به دنبال توجه و تایید هستند، زیرا فاقد احساسات پایدار در خود، عزت نفس و اعتماد به نفس سالم هستند.

دلیل ایجاد شخصیت خودشیفته

علائم و نشانه ها اختلال شخصیت خودشیفته

فردی که اعتماد به نفس دارد، اغلب بیشتر به نیازهای دیگران توجه می‌کند تا خودش. از سوی دیگر، خودشیفتگی یا نارسیسیسم اغلب شامل ناتو، در دیدن فراتر از خود است. با این حال، این ،وماً به این م،ا نیست که یک فرد مبتلا به اختلال شخصیت خودشیفتگی همیشه به خودش بسیار فکر می‌کند. صرف نظر از مثبت یا منفی بودن خودپنداره فرد، اگر در درجه اول به خود فکر می‌کند، می‌تواند نشانه‌ای از خودشیفتگی در نظر گرفته شود.

2. خودشیفتگی میل به تایید دارد، در حالی که فرد دارای اعتماد به نفس به دنبال اثبات خود نیست

در حالی که همه برای رشد و شکوفایی نیاز به تشویق دارند، فردی که واقعاً اعتماد به نفس دارد برای ثبات عاطفی خود نیازی به تأیید مداوم دیگران ندارد. اعتماد به نفس در اصل، توانایی برقراری تعادل عاطفی بدون توجه به نظرات دیگر است.

3. فرد خودشیفته دیگران را استثمار می کند، در حالی که اعتماد به نفس دیگران را بالا می برد

فرد دارای اعتماد به نفس از دیدن رشد دیگران و رسیدن به اه،شان لذت واقعی می‌برد. او به دنبال فرصت‌هایی برای کمک به موفقیت در دیگران است. اعتماد به نفس واقعی افراد توسط موفقیت فرد دیگری تهدید نمی‌شود، بلکه کاملاً برع،، با آن انرژی می‌گیرد. برع،، خودشیفتگی ریشه در ناامنی عمیق دارد و تمایل دارد موفقیت دیگری را تهدیدکننده درک کند. علاوه بر این، اگر خودشیفتگی کنترل نشود، می‌تواند فرد را به انجام تقریباً هر کاری برای پیشرفت سوق دهد، حتی اگر این به م،ای استثمار و  رعایت ن، حق دیگران باشد.

4. فرد خودشیفته از اقرار به اشتباه اجتناب می‌کند

مشاوره گرفتن از افراد متخصص در زمینه اختلال شخصیت خودشیفته را نادیده نگیرید

برخی تحقیقات نشان می‌دهد که خودشیفتگی پنهان در ،ن و خودشیفتگی آشکار در مردان شایع‌تر است. این تفاوت در شیوع خودشیفتگی پنهان در ،ن و خودشیفتگی آشکار در مردان و اختلال شخصیت مرزی می‌تواند به دلیل نقش سنت‌ها و تفاوت ،تی تعریف شده در جامعه باشد.

میزان شیوع در مردان و ،ن

تعریف و تمجید گاه‌وبیگاه از افراد خودشیفته کافی نیست. آن‌ها به غذای دائمی برای برای نفس کشیدن خود نیاز دارند. بنابراین اطراف خود را با افرادی پر می‌کنند که مایلند به ولع آن‌ها برای تایید شدن پاسخ دهند. این روابط معمولا یک طرفه است. ی،ی به این صورت که فقط فرد تحسین کننده است که فرد خودشیفته را تحسین می‌کند و فرد نارسیسیم در مقابل از این تایید لذت می‌برد.

احساس حق،ت

درمان‌هایی وجود دارد که می‌تواند به افراد کمک کند تا بینش بیشتری در مورد رفتارهای خود به دست آورند، احساس منسجم‌تری از خود ایجاد کنند و رفتارهای خود را بهتر مدیریت کنند. روان درم، روان پویشی فردی می‌تواند به طور موثر برای درمان اختلال شخصیت خودشیفته استفاده شود، اگرچه این فرآیند می تواند به طور بالقوه دشوار و طول، باشد.

رسانه‌ها تمایل دارند دیدگاه محدودی از خودشیفتگی به ما ارائه دهند، اما اختلالات شخصیت بیماری‌های پیچیده سلامت روان هستند. یادگیری درباره اختلالات روان این آگاهی را به شما می‌دهد که مراقب خودتان باشید. این اطلاعات باعث می‌شود بد،د چه زم، لازم است کمک دریافت کنید یا چه زم،، زمان ، رابطه با یک فرد خودشیفته رسیده است.

پیشگیری از اختلال شیفته

طبق راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات رو،، اگر حداقل 5 مورد از ویژگی‌های زیر در فردی وجود داشته باشد، ممکن است به اختلال شخصیت خودشیفته دچار باشد:

•     احساس خود بزرگ‌بینی نسبت به خود داشته باشد.
•     در مورد اینکه نسبت به دیگر افراد موفق‌تر، قدرتمندتر، زیباتر و ثروتمند است؛ نسبت به دیگران خیال‌پردازی کند.
•     فکر کند فرد خاصی است و فقط می‌خواهد با افراد خاص و برتر در ارتباط باشد.
•     به تحسین و توجه بیش از حد معمول دیگران نیازمند است.
•     احساس می‌کند در تمامی زمینه‌ها حق با او است.
•     از دیگران سو استفاده می‌کنند.
•     نسبت به دیگران حس همدلی ندارد.
•     نسبت به دیگران حسادت می‌کند و فکر می‌کند دیگران نسبت به او حسادت می‌کنند.
•     مغرور و متکبرانه رفتار می‌کند.
• دارای اختلال شخصیت نمایشی است.

درمان اختلال شخصیت شیفته

البته این نکات می‌تواند به شما کمک کند تا نسبت به ویژگی‌های فرد خودشیفته آگاهی پیدا کنید و در صورت روبرو شدن با فردی با این علائم متوجه شوید و با آن‌ها ارتباط بهتری برقرار کنید. پس اگر می‌خواهید درباره این اختلال بیشتر بد،د، با این مقاله از سایت دکتر دکتر همراه شوید.

اختلال شخصیت خودشیفته چیست؟

نشانه واقعی اعتماد به نفس سالم، توانایی نگاه ، به هر موقعیت خاص از نقطه نظر دیگران است. به زبان ساده، اعتماد به نفس سالم به فرد این امکان را می‌دهد که خود را آن‌گونه که واقعاً هستند ببیند. برع،، افراد مبتلا به نارسیسیسم خود را کوچک می‌بینند. افراد مبتلا به این اختلال اغلب تجارب ذهنی خود را واقعیت نهایی می‌دانند و ظرفیت بسیار کمتری برای در نظر گرفتن تجربه یا دیدگاه دیگران ایجاد می‌کنند.

با این حال، انجام این کار همیشه آسان نیست. اینکه همسرتان را خودشیفته خطاب کنید نیز کمکی به بهبود رابطه شما نخواهد کرد. در عوض، باید روی آرامش خود تمرکز کنید و تصمیم بگیرید با کمک از فرد متخصص رابطه خود را بهبود ببخشید.

نحوه برخورد با افراد دارای شخصیت خودشیفته

لطفا بدون نظر متخصص این اختلال و دیگر اختلال‌های شخصیت را برای خودتان و دیگران بر،ب‌گذاری نکنید. چنانچه نیاز به مشاوره و متخصص در این زمینه دارید، می‌تو،د برای دریافت ،ت دکتر روانشناس و روان‌درمانگران سایت دکتر دکتر به‌صورت آنلاینوقت رزرو کنید.

خودشیفته‌ها همچنین بر این باورند که از همه بهتر هستند. انتظار دارند که به رسمیت شناخته شوند، حتی زم، که هیچ‌کاری برای ،ب آن انجام نداده‌اند. آن‌ها اغلب در مورد دستاوردها و استعدادهای خود اغراق می‌کنند یا دروغ می‌گویند. هنگامی که در مورد کار یا روابطشان صحبت می‌کنند، تنها چیزی که می‌شنوید این است که چقدر به دیگران کمک می‌کنند، چقدر عالی هستند و دیگران چقدر خوش شانس بوده‌اند که با آنها در ارتباط هستند.  آن‌ها از نظر خودشان ستاره بلامنازع و بقیه افراد در بهترین حالت بازیکن ساده هستند.

زندگی در دنیایی خیالی که از توهمات عظیم

فرقی نمی‌کند نگران یک دوست، یکی از اعضای خانواده یا حتی خودتان باشید، گاهی اوقات تشخیص اینکه ،ی خودشیفته است یا به درستی اعتماد به نفس دارد، دشوار است.

یک متخصص سلامت روان مانند روانشناس یا روانپزشک (روان درمانگر) می‌تواند تشخیص دهد که آیا علائم کلیدی نارسیسیسم در شخصی وجود دارد یا خیر. روان درمانگر به مراجع پرسشنامه می‌دهد و سپس با او صحبت می‌کند.

این پرسشنامه‌ها شامل:

•     پرسشنامه تشخیص شخصیت-4 (PDQ-4).
•     فهرست بالینی چند محوری Millon III (MCMI-III).
•     آزمون بین المللی اختلال شخصیت (IPDE).

برای تشخیص اختلال شخصیت خودشیفته، فرد نیاز به ارزیابی روانشناختی دارد. یک روانشناس بالینی یا روانپزشک می‌تواند علائم فرد را ارزیابی کرده و تشخیص دهد آیا فرد مبتلا به اختلال خودشیفتگی است یا خیر؟ و شدت این اختلال در شخص چقدر است. آن‌ها اغلب از راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات رو، در طول فرایند تشخیص استفاده می‌کنند.

در انتها از شما می‌خواهیم تا نظر خود را با ما به اشتاک بگذارید.

این داروها عبارتند از:

• داروهای ضد افسردگی؛ این داروها افسردگی را درمان می‌کنند. روانپزشکان معمولاً مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) را تجویز می‌کنند. این دسته از داروها عوارض جانبی کمتری نسبت به سایر داروهای ضد افسردگی دارند. داروهای SSRI شامل فلو،تین، سرترالین و پارو،تین است.
• تثبیت کننده‌های خلق و خو؛ برای کاهش نوسانات خلقی، پزشک ممکن است داروی تثبیت کننده خلق مانند لیتیوم را تجویز کند.
•  داروهای ضد روان پریشی؛ این نوع دارو می‌تواند به علائم افسردگی و اضطراب کمک کند. آریپیپرازول و ریسپریدون دو نوع داروی ضد روان پریشی هستند.

اختلال شخصیت خودشیفته یکی از 10 اختلال فهرست شده در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات رو،(DSM-5) است. ،ن زده می‌شود که اختلال شخصیت خودشیفته دومین اختلال شخصیت شایع است که حدود 6.2 از جمعیت را تحت تاثیر قرار می‌دهد. از علائم مش، این اختلال با اختلال شخصیت ضداجتماعی، هیستریونیک، مرزی و ضداجتماعی می‌توان به نامنظم بودن، هیج، یا نمایشی به نظر رسیدن اشاره کرد.

تشخیص اختلال شخصیت خودشیفته

از آنجایی که افراد نارسیست دارای مرزبندی صحیحی در روابطشان نیستند، ممکن است لازم باشد مرزهای خود را تقویت کنید. داشتن مرزهای سالم شامل تعیین محدودیت‌ها و انتظارات واقع‌بینانه در رابطه با مشارکت و فعالیت است. برای مثال: ممکن است برای رفاه خود تصمیم بگیرید که باید فضای بیشتری بین خود و این شخص قرار دهید.

پر، از بهانه‌جویی

اگر شریک عاشقانه، عضو خانواده یا رئیس شما دارای اختلال  خودشیفتگی باشند، می‌توانند زندگی شما را چالش برانگیز کنند. از آنجایی که آن‌ها خودشان را در اولویت قرار می‌دهند، ممکن است احساس حقارت کنید و سلامت رو، شما آسیب ببیند. راهبردهای مق،‌ای شامل تعیین مرزهای شخصی و دور شدن آرام در صورت نقض مرزها است. در ،مت بعدی مفصل به  موضوع برخورد با افراد نارسیسیم پرداخته‌ایم.