ممکن است فرد مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی، زندگی مفید و سازنده‌ای داشته باشد؛ اما در صورت عدم پیگیری یا عدم درمان عوارض و مشکلاتی را برایشان به همراه خواهد داشت. بیمار، که در جلسات درم، شرکت می‌کنند، می‌توانند با ،ب بینش در مورد وضعیت خود، می‌توانند عملکرد بهتری از نظر اجتماعی، شغلی و روابط شخصی خود داشته باشند. بااین‌حال، افراد مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی شدید، ممکن است مشکلاتی را در محل کار، در روابط اجتماعی یا روابط عاشقانه خود تجربه کنند.
گروه درم، و خانواده درم، یکی دیگر از روش‌های درمان اختلال شخصیت نمایشی است که بهتر است فرد پس از گذراندن جلسات روان‌درم، خود وارد این بخش شود.
میزان شیوع به هنگام تجویز دارو برای بیمار باید چند مورد را در نظر گرفت:
باید از تغییرات مکرر دارو اجتناب کرد.
از تجویز داروهای کشنده (در صورت مصرف بیش از حد) باید خودداری کرد.
داروهایی که پتانسیل اعتیاد دارند را برای این افراد تجویز نباید کرد.
درمان اختلال شخصیت نمایشی اگر این نشانه‌ها نادیده گرفته شود فرد می‌تواند ضربه بزرگی به خود و خانواده‌اش وارد کند. چراکه احتمال طلاق یا انتقال شخصیت نمایشی به کودک خود نیز را خواهد داشت. علاوه بر این‌ها فرد از افسردگی، اضطراب، ترس، اختلال در محیط کار و زندگی رنج خواهد برد.
اختلال شخصیت نمایشی در سن و ،ت‌های مختلف زوج درم،، خانواده درم،، تمرینات ذهنی مانند یوگا یا مدیتیشن به فرد کمک می‌کند تا درمان خود را راحت‌تر شروع کند. این روش‌ها به این قرار هستند:
روان‌درم، حمایتی بهتر است همواره به این نکته توجه داشته باشید که فرد مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی نسبت به رفتارهای اشتباه و هنجارشکنانه خود تصویر روشنی ندارد. این افراد از روی عمد رفتارهای این‌چنینی را از خود نشان نمی‌دهند. بهترین روش برای بهبود وضعیت فعلی مراجعه به یک گروه متخصص است. چراکه با گذراندن دوره درمان فرد به‌راحتی و بدون اختلال در محیط کار، اجتماع و زندگی شخصی خود حضور پیدا می‌کند. برای ملاقات با پزشک می‌تو،د با استفاده از سیستم ،ت دهی اینترنتی دکتردکتر هرچه زودتر اقدام کنید.
عوامل محیطی، رفتارهای اشتباه والدین، تنبیه‌های شدید، طلاق والدین یا ازدست‌دادن یکی از والدین در دوران کودکی علاوه بر موارد فوق بر ایجاد این اختلال مؤثر خواهد بود.
احتمال تغییرات‌خلقی در این افراد در مواجه با بحران‌های عاطفی بسیار بالا است.
اگر متوجه این اختلال در شخصی شدید بهتر است مطابق دستورالعمل‌های زیر پیش بروید:
خودتان اقدامی نکنید، کار را به یک گروه روان‌درمان بسپارید.
کمی بیشتر درکشان کنید و بد،د که اغلب رفتارهای بسیار شدیدشان از روی غرض انجام نمی‌شود، برای مثال خشم یا عصب،ت.
از نصیحت، این افراد جدا بپر،ید.
از رفتارهای ترحم‌برانگیز جدا خودداری کنید.
تغییر در رفتار و عملکرد این افراد بسیار آهسته است، بنابراین این فعل نیازمند همراهی و صبوری بیشتری خواهد بود.
به او اجازه دهید تا خود از افکار و ترس‌هایش صحبت کند.
رفتارهای نمایشی را بشناسید تا در دام این رفتارها گرفتار نشوید.
فرد مبتلا به شخصیت نمایشی را قضاوت نکنید. در واقع سعی کنید رفتارهای او را بپذیرید و دوستش داشته باشید.
پیشگیری از اختلال نمایشی ،ن چهار برابر بیشتر از مردان در معرض خطر ابتلا به اختلال شخصیت نمایشی هستند. البته تحقیقات نشان می‌دهد که تشخیص اختلال شخصیت نمایشی در ،ن در مقایسه با مردان بسیار راحت‌تر است. چراکه پیشروی ، برای ،ن از نظر اجتماعی کمتر قابل‌قبول است.
سبک‌های فرزندپروری نیز ممکن است بر احتمال ابتلا به اختلال شخصیت نمایشی تأثیر بگذارد. والدینی که فاقد حدومرز هستند، بیش از حد صمیمی یا ناسازگارند، ممکن است کودکان خود را مستعد ابتلا به این اختلال کنند. علاوه‌براین، والدینی که الگوی رفتار ، نمایشی، نامنظم، فرار یا نامن، دارند، فرزندان خود را در معرض خطر ابتلا به اختلال شخصیت نمایشی قرار می‌دهند.
علائم و نشانه‌ها این فعل نوعی اختلال روانپزشکی است که با الگوی رفتارهای هیج، متمایز می‌شود. اختلال شخصیت هیستریونیک در «خوشه B» اختلالات شخصیت قرار می‌گیرد. اختلالات شخصیت خوشه B شامل شخصیت نمایشی، شخصیت خودشیفته، شخصیت مرزی و شخصیت ضداجتماعی است.
فرد مبتلا به اختلال نمایشی همواره باید در مرکز توجه قرار بگیرد. درصورتی‌که، بیماران مبتلا به اختلال شخصیت خودشیفته، خواهان توجهی هستند که ناشی از تحسین یا احترام باشد.
اختلال شخصیت هیستریونیک و مسیر بهبود هم اکنون درمان یا تجویزی به طور کامل از ابتلا به اختلال شخصیت هیستریونیک پیشگیری نمی‌کند. آنچه در این میان اهمیت بیشتری دارد، کنترل این اختلال است. روش‌های درم، می‌توانند به فردی مستعد، اجازه دهد تا راه‌های مؤثری را برای مق، با رفتارها، افکار و موقعیت‌های محرک خود بیاموزد.
تفاوت اختلال نمایشی و خودشیفته هیچ درم، برای اختلال شخصیت نمایشی وجود ندارد. بااین‌حال، ممکن است پزشکان از داروها برای بهبود علائم استفاده کنند. تنظیم عواطف در این دسته از افراد ممکن است با داروهای ض،سردگی، تثبیت‌کننده‌های خلق‌وخو و داروهای ضد روان‌پریشی انجام شود. مک،سم بیوفیدبک می‌تواند به این بیماران کمک کند تا احساسات درونی خود را کنترل کنند.
اختلال شخصیت نمایشی در مقایسه با اختلال شخصیت خودشیفته دارای تفاوت‌هایی است.
در صورتی می‌تو،م تشخیص اختلال شخصیت نمایشی را به‌طور صحیح برآورده کنیم که فرد ال،ای تفکر و رفتاریش به‌طور قابل‌توجهی از هنجارهای فرهنگی منحرف شده باشد. این انحراف‌ها خود را در قالب موارد زیر نشان می‌دهند:
اختلال در تأثیرپذیری
درک نامن، از خود، دیگران یا رویدادها
کنترل‌تکانه یا عملکرد بین‌فردی
بیماران مبتلا به اختلال شخصیت هیستریونیک ممکن است برای درمان، مدت‌زمان طول، را تحت‌نظر پزشک یا آزمایشات قرار بگیرد.
اختلال شخصیت نمایشی کودکان، در نتیجه ترومای تجربه شده در این دوران است. اختلالات شخصیتی در دوران کودکی ممکن است به،وان سازگاری برای رویارویی با یک موقعیت آسیب‌زا یا یک محیط آسیب‌زا سرچشمه بگیرد. والدین در ایجاد، کنترل یا پیشگیری این اختلال در کودکان خود نقش مهمی را ایفا می‌کنند.
انواع شخصیت‌های نمایشی اختلال شخصیت نمایشی یک اختلال روانپزشکی است که با اختلال سوءمصرف مواد مخدر تفاوت دارد. این عبارت به این م،است که منشأ رفتارها فرد مبتلا به (HPD) به علت مصرف مواد مخدر یا توهم‌زا نیست، بلکه منشأ رو، دارد.
کودکان ممکن است با آسیب‌هایی مانند کودک‌آزاری یا مرگ یکی از اعضای خانواده کنار بیایند. این تروما ممکن است در ایام بزرگسالی برایشان مشکل‌ساز شده و به یک اختلال شخصیتی تبدیل شود.
سبک‌های فرزندپروری این افراد در مقایسه با عموم مردم، بیشتر مستعد ابتلا به افسردگی هستند و راحت‌تر در دام مصرف مواد مخدر و روان‌گردان‌ها خواهند افتاد. فرد مبتلا به (HPD) می‌تواند دچار اختلال مصرف حشیش یا اختلال مصرف الکل شود. آن‌ها همچنین مستعد ابتلا به اختلال جسم،سازی، حملات پ،ک و اختلالات تبدیلی هستند. جلب‌توجه ممکن است به آن‌ها کمک کند تا تهدیدات و حرکات مکرر خودکشی را از خود نشان دهند.
تشخیص اختلال شخصیت نمایشی روان‌درم، حمایتی یک روش درم، توصیه شده برای بیماران مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی است. چراکه این رویکرد تشویق‌کننده، اطمینان‌بخش و غیرتهدیدکننده است. هدف روان‌درم، حمایتی، کاهش پریش، عاطفی، بهبود عزت‌نفس و تقویت مهارت‌های مق،ای در بیمار است که همه این موارد به کمک گوش‌دادن بادقت و همدردی میسر می‌شود.
روان‌درم، روان‌پویشی در ادامه به بررسی انواع مختلف شخصیت نمایشی و ویژگی‌های هر کدام می‌پردازیم.
شخصیت نمایشی همیشه شاداب افراد مبتلا به این اختلال معمولاً رفتار خود را عادی می‌دانند و برای شناسایی مشکل تلاش می‌کنند. عدم‌آگاهی نسبت به ال،ای رفتاری اشتباه باعث می‌شود تا فرد در روابط کاری، اجتماعی، روابط شخصی یا سلامت بین‌فردی دچار اختلال شود.
در حال حاضر مشخص نیست که چه چیزی به‌وضوح باعث اختلال شخصیت هیستریونیک می‌شود؛ اما احتمال می‌رود که منشأ این اختلال چند عاملی است که در ادامه به آن می‌پردازیم. اختلال شخصیت هیستریونیک احتمالاً به‌صورت مجموعه‌ای از عوامل آموخته شده و ارثی است.
ژنتیک اختلال شخصیت هیستریونیک معمولاً در خانواده‌ها ایجاد می‌شود. دانشمندان معتقدند که یک پیوند ژنتیکی یا عوامل ارثی باعث بروز اختلال (HPD) شده است.
آسیب‌های دوران کودکی تشخیص این اختلال به‌راحتی توسط افراد عادی ممکن نیست؛ اما شما می‌تو،د به کمک هفت معیار زیر این اختلال را تا حدی تشخیص دهید:
اگر در مرکز توجه نباشند، غمگین و ناراحت می‌شوند.
رفتار اغواکننده یا تحریک‌آمیز دارند.
احساساتشان متحرک، کم‌عمق و سطحی است.
از ظاهرشان برای جلب‌توجه استفاده می‌کنند.
احساسات دراماتیک یا اغراق‌آمیز دارند.
روابطشان را صمیمانه‌تر از آنچه که هست، می‌دانند.
منتقدین خود را با روش سرکوب، ،ت می‌کنند.
چه زم، و به چه دکتری مراجعه کنیم؟ شخصیت در طول رشد به تکامل خود ادامه می‌دهد. بنابراین اختلالات شخصیت هیستریونیک معمولاً تا بعد از ۱۸ سالگی تشخیص داده نمی‌شود. متخصصان مراقبت‌های رو، پس از ارزیابی ال،ای رفتاری و نشانه‌شناسی، اختلال شخصیت نمایشی را تشخیص می‌دهند.
my.clevelandclinic.org
در نگاه اول به نظرتان این افراد بسیار خونگرم، صمیمی، شاداب، سرزنده و با پشتکار هستند؛ اما با گذشت مدتی متوجه تغییر در این اشخاص می‌شوید. فرد مبتلا به شخصیت نمایشی همیشه شاداب، در درون خود اضطراب بالایی را تجربه می‌کند.
شخصیت نمایشی کودکانه این شرایط در بسیاری از موارد، باعث مختل‌شدن عملکرد اجتماعی، شغلی یا روابط شخصی فرد خواهد شد و باید برای درمان آن به دکتر روانشناس در تهران یا دیگر شهرهای کشور مراجعه کرد. ما در این ،مت از مجله دکتر دکتر قصد وارسی اختلال شخصیت نمایشی را در جهات مختلف داریم. این مقاله شامل تعریف، علائم، عوارض، دلایل بروز، درمان، پیشگیری و بررسی اختلال شخصیت نمایشی در گروه‌های سنی و ، مختلف است.
اختلال شخصیت نمایشی چیست؟ ویژگی اصلی اختلال شخصیت هیستریونیک نشان‌دادن احساسات و تمایلات ، بیش از حد در سطحی است که بتوانند توجه دیگران را به خود جلب کنند. دیگر نشانه‌های این بیماری عبارتند از:
این اشخاص زم، که در کانون توجه نباشند، دچار احساس افسردگی می‌شوند و احساسات و رفتارهای خود را به‌سرعت تغییر می‌دهند.
نسبت به انتقاد بسیار حساس هستند.
فرد دارای (HPD) از نظر احساسی بسیار بیانگر و قابل رویت است.
بسیار اهل بزرگ‌نمایی و اغراق هستند.
شخصیت مستقلی ندارند و از دیگران پیروی می‌کنند.
به عواقب کارهایشان فکر نمی‌کنند و عجولانه تصمیم می‌گیرند.
همواره به دنبال جذاب بودن هستند. خنده‌های بلند و لحن‌های غیر متعارف دارند.
بیش از حد به‌ظاهر فیزیکی خود اهمیت می‌دهند. حتی ممکن است عمل‌های جراحی زیادی را برای بهتر شدن ظاهر خود انجام دهند یا بیش از حد آرایش کنند.
از ظاهر خود برای جلب‌توجه استفاده می‌کنند.
در طی دیدارهای خود با بسیاری از افراد، رفتار ، نامن، از خود نشان می‌دهند.
به طرز چشمگیری صحبت می‌کنند و دائماً نظر خود را بیان خواهند کرد، حتی در مواقعی که دیگران، قصد حمایت از آن ایده را ندارند.
برای حفظ روابط خود یک شخصیت دروغین و پوچ می‌سازند.
ساده‌لوح هستند و به‌راحتی تحت‌تأثیر دیگران قرار می‌گیرند.
در حفظ روابط مشکل دارند.
به ارضای فوری نیاز دارند و خیلی راحت خسته یا ناامید می‌شوند.
دائماً برای حفظ عزت‌نفس خود، به دنبال اطمینان یا تأیید گرفتن از دیگران هستند.
اشتراک گذاری
عوارض و مشکلات در انتها از شما می‌خواهیم نظرات خود را با ما به اشتراک بگذارید.
این افراد، شخصیتی به‌شدت وابسته دارند که برای جلب‌توجه، رفتارهای اغراق‌آمیزی از خود نشان می‌دهند. درصورتی‌که این احساسات نادیده گرفته شود، فرد مبتلا، شدت رفتارهای کودکانه خود را بیشتر می‌کند. علاقه‌های شدید، احساس سرزنش مداوم، عدم ثبات در احساسات، تغییر نظر در کمترین زمان ممکن، نشانه‌هایی از شخصیت نمایشی کودکانه است.
شخصیت نمایشی همواره موافق منابع:
به‌طورکلی اختلال نمایشی در سنین پایین کمتر قابل‌تشخیص خواهد بود. عموماً این اختلال در دهه ۲۰ سالگی نمایان می‌شود. هرچند که در ،ت‌های مختلف میزان و شدت ابتلا کمی متفاوت خواهد بود.
افرادی که در دایره اصلی زندگی فرد مبتلا به شخصیت خودنمایشی قرار می‌گیرند باید بدانند که این افراد درک درستی از شرایط موجود ندارند؛ بنابراین ممکن است، خلق‌وخویشان با تغییر رویدادهای زندگی تغییر کند.
مردان در مقایسه با ،ن ممکن است کمتر علائم خود را گزارش کنند. در نتیجه تشخیص اختلال شخصیت نمایشی در مردان، کمی سخت‌تر خواهد بود.
اختلال شخصیت هیستریونیک نسبتاً نادر است. محققان ،ن می‌زنند که حدود یک‌درصد از افراد به این عارضه مبتلا هستند. اگر جمعیت عمومی یک جامعه را در نظر بگیرید، تنها دو تا سه‌درصد از افراد این جامعه می‌توانند به اختلال شخصیت نمایشی دچار شوند. البته از نظر ،تی خانم‌ها بیشتر مستعد ابتلا به این اختلال هستند.
زندگی با فرد مبتلا به اختلال شخصیت نمایش محتوای این مقاله صرفا برای افزایش اطلاعات عمومی شماست و به منزله تجویز پزشکی نیست.