اسکیزوفرنی چیست و چه علائمی دارد؟ 5 نوع شایع شیزوفرنی

اما شیوه مورد استفاده متخصصین پزشکی و روانشناسی برای تشخیص این بیماری، بسیار متفاوت است. البته هیچ آزمایش مشخصی وجود ندارد که نشان دهنده ابتلا و رد بیماری اسکیزوفرنی باشد. به همین دلیل اغلب پزشکان از MRI یا تست آزمایش خون برای رد ، احتمال جنون یا بیمار‌های دیگر استفاده می‌کنند.

تعاریف مفید در ارتباط با بیماری اسکیزوفرنی

۲. مراقبت‌های ویژه تخصصی (CSC)

یک دلیل محتمل برای بروز علائم بیماری اسکیزوفرنی، ناشی از عوامل محیطی است. شاید یک سری عوامل محیطی همچون مصرف ماری جوانا یا دیگر مواد مخدر، قرار گرفتن در معرض برخی سموم، عفونت‌های حاد ویروسی یا قرارگیری در شرایط به شدت استرس‌زا باعث ایجاد این بیماری باشند.

اغلب بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی، نشانه‌هایی از هذیان را دارند که شامل موارد زیر است:

• سو تعبیر ، رفتار‌های عادی اطرافیان و نسبت دادن آن‌ها به خود
• داشتن چنین باوری که آشنایان قصد آزار و اذیت وی را دارند
• خود را تحت کنترل فرد یا گروهی بیگانه دانستن
• تصور داشتن قدرتی ماورایی و خود را مهم پنداشتن

۳. علائم منفی (deficit)

چنین عواملی باعث آسیب‌رس، به افرادی می‌شود که ژن معیوب دارند. این بیماری معمولاً در دوران بلوغ و کهنسالی رخ می‌دهد که بدن با تغییرات شدید هورمونی مواجه است.

۲. ناهنجاری در ساختار مغز

پس به تدریج باید منتظر تسکین نشانه‌هایی مانند اختلال دو قطبی و افسردگی بود. یک دوره از این شیوه درم، شامل ۲ تا ۳ جلسه در هفته است که باید تا چندین هفته ادامه پیدا کند. استفاده از این روش درم، زم، من، است که مصرف دارو یا مشاوره‌های روانپزشکی کارساز نباشد.

۵. تحریک عمیق مغز (DBS)

بیمار مبتلا به اسکیزوفرنی تنها اتفاقات و وقایعی را درک می‌کند که در دنیای او واقعیت خارجی دارند. مثلاً موجودی خیالی که به اعتقاد فرد بیمار دارای حواس لامسه، شنوایی، بینایی و چشایی است، که البته هیچ کدام از این ویژگی‌ها حقیقت نداشته و صرفاً ساخته ذهنیت فریب خورده بیمار است.

نشانه و علائم اسکیزوفرنی چیست؟

با بیماران اسکیزوفرنی چگونه رفتار کنیم؟

نکته مثبت در خصوص مراقبت‌های ویژه تخصصی، دخیل ، خانواده و اجرای آن در مراحل ابتدایی از بیماری است. چون برای اثرگذاری بیشتر شیوه‌های درم، و برگشت فرد بیمار به زندگی عادی، باید درمان زودهنگام را شروع کرد.

۳. شیوه درم، روانشناختی

انجام ورزش منظم روزانه، دوری از شرایط استرس‌زا، مدیریت توهم و هذیان، آشنایی با علائم بیماری و رعایت رژیم غذایی از دیگر رفتار‌های خودمراقبتی برای بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی است.

شیزوفرنی جزء بیماری‌هایی محسوب می‌شود که هنوز علت دقیقی برای آن معرفی نشده است. اما به‌هرحال یک نوع بیماری بر مبنای بیولوژیکی است که آن را با امراضی همچون دیابت و سرطان مقایسه می‌کنند.

روانشناسان برای انجام این کار، از راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات رو، (DSM-IV-TR) استفاده می‌کنند. این راهنما توسط انجمن روانپزشکی آمریکا تدوین شده که شامل ویژگی‌های بارز انواع اسکیزوفرنی است.

اسکیزوفرنی پارانوئید یک نوع شناخته شده از این بیماری است. این نوع خاص از شیزوفرنی در اوایل دوران جو، و اوا، نوجو، شروع شده و فرد را دچار شک و توهم می‌کند.

این بیماری انواع مختلفی دارد و نوع شدت آن نیز در افراد مختلف، متفاوت است. بهترین روش درم، این بیماری، مشورت با یک روانپزشک است. او با بررسی وضعیت بیمار، روش‌های درم، من، را پیشنهاد می‌دهد. برای مراجعه به یک روانپزشک می‌تو،د از سایت ،ت‌دهی آنلاین دکتردکتر استفاده کنید.

به دسته‌ای از علائم بیماری شیزوفرنی که ویژگی‌های آن در افراد سالم قابل مشاهده نیست، علائم منفی می‌گویند. کم حرفی، محدود بودن احساسات، نداشتن شوق و اشتیاق زندگی، بی‌انگیزگی، کمبود انرژی، عدم رعایت بهداشت و بی‌توجهی به وضعیت ظاهری نمونه‌هایی از علائم منفی شیزوفرنی هستند.

۴. علائم شناختی

خوشبختانه بیماری اسکیزوفرنی جزء امراض واگیردار نیست. ی،ی تنها ۰. ۳ تا ۰. ۷ درصد از جمعیت جهان در طول زندگی خود این بیماری را تجربه می‌کنند. آمار بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی در سال ۲۰۱۷ در حدود ۱. ۱ میلیون مورد جدید بود. این آمار در سال ۲۰۱۹ به مجموع ۲۰ میلیون نفر رسید.

تابه‌حال هیچ روش مؤثری برای پیشگیری از این بیماری کشف نشده است. اما مهم‌تر از روش درمان، تشخیص زودهنگام این بیماری است. چون همیشه کنترل و مدیریت اسکیزوفرنی در مراحل ابتدایی از بیماری راحت‌تر است. در این بین کمک‌های روان‌شناسی می‌تواند سرعت بهبود بیماری را افزایش دهد.

اسکیزوفرنی و ازدواج

البته فراموش نکنید که مصرف هر کدام از این دارو‌ها، نیاز به تجویز پزشک یا روانشناس دارد. اما در بین تمامی دارو‌های معرفی شده، «کلوزاپین» از همه معروف‌تر است. چون تأثیرگذاری بیشتری برای بهبود نشانه‌های اسکیزوفرنی داشته و توسط سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) هم تأیید شده است.