گاید لاین مدیریت بالینی نقرس

– درمان با allopurinol به ،وان درمان خط اول ترجیحی، نسبت به سایر ULT ها، قویا برای همه بیماران، از جمله بیماران مبتلا به CKD متوسط تا شدید توصیه می شود )مرحله ۳ و بالاتر(.

– شروع ULT در بیماران مبتلا به نقرس که دچار اولین اپیزود از شعله ور شدن نقرس شده اند، به طور مشروط توصیه        نمی شود. با این حال، شروع ULT به طور مشروط برای بیماران مبتلا به بیماری مزمن کلیوی ( CKD ) متوسط تا شدید )مرحله ۳ و بالاتر(، غلظت اورات سرمی بیشتر از ۹ میلی گرم در دسی لیتر، یا اورولیتیازیس توصیه می شود.

– برای درمان حملات نقرس، درمان خط اول با کلش یسین، NSAID ها، یا گلوکوکورتیکوئیدها )خوراکی، داخل مفصلی،یا داخل عضل،(،نسبت به تجویز مهارکننده ها یا ینترلوکین- ۱ ) (ی ا هورمون آدرنوکورتیکوتروپیکACTH( (، قویا توصیه      می شوند. زم، که کلشی سین به ،وان عامل درم، انتخاب می شود، با توجه به اثربخشی مشابه و خطر کمتر عوارض جانبی، دوز پایین آن نسبت به دوز بالا قویا توصیه می شود.

– شروع ULT برای بیماران مبتلا به نقرس با توفی زیرجلدی بیشتر یا مساوی ۱، وجودشواهدی از آسیب رادیوگرافی )با هر مدالیتی( که قابل انتساب به نقرس باشد،یا حملات مکرر نقرس )بیشتر از ۲ بار در سال یا بیشتر(، اکیدا توصیه می شود.

– ارائه یک پروتکل افزوده شده از مدیریت دوز ULT توسط ارائه دهندگان غیر-پزشک برای بهینه سازی استراتژی درمان-تا- هدف که شامل آموزش بیمار، تصمیم گیری مش،، و پروتکل درمان-تا-هدف است، برای تمام بیمار، که ULT دریافت     می کنند، به طور مشروط توصیه می شود.

– شروع ULT به طور مشروط در بیماران مبتلا به هیپراوریسمی بدون علامت توصیه نمی شود.

شروع ULT

دسی لیتر، نسبت به عدم استفاده از هیچ هدفی، قویا برای همه بیماران دریافت کننده ULT توصیه می شود.

انتخاب ULT اولیه برای بیماران مبتلا به نقرس

– انتخاب pegloticase به ،وان درمان خط اول قویا توصیه نمی شود.

– برای همه بیمار، که ULT دریافت می کنند، دستیابی و حفظ سطح هدف اسید اوریک سرم کمتر از ۶ میلی گرم در

مدیریت حملات نقرس

– به کار بردن استراتژی مدیریت درمان-تا-هدف که شامل تیتراسیون دوز ULT و دوز بعدی آن بر اساس نتیجه اندازه گیری سریالی اورات سرم تا دستیابی به سطح هدف اورات سرم است، نسبت به استراتژی ULT با دوز ثابت برای همه بیماران دریافت کننده ULT ، قویا توصیه می شود.