پرخوری عصبی (بولیمیا) چیست و چگونه درمان می شود؟

در انتها به ما بگویید که آیا تجربه ابتلا به این اختلال را داشته‌اید؟ تجربه خود را با ما و دیگر خوانندگان مجله دکتردکتر به اشتراک بگذارید.

افراد مبتلا به پرخوری عصبی ممکن است نسبت به خود احساس منفی داشته باشند. در برخی موارد رویدادهای آسیب‌زا و استرس محیطی هم می‌تواند نقش مهمی ایفا کند. 

رژیم غذایی

چنانچه پزشک معالج شما مشکوک به پرخوری عصبی باشد، در این صورت به طور معمول:

  • در مورد عادات غذایی، روش‌های کاهش وزن و علائم فیزیکی با شما صحبت خواهد کرد
  • معاینه بالینی خواهید شد
  • آزمایش خون و ادرار از شما گرفته می‌شود
  • تست نوار قلب (الکتروکاردیوگرام) از شما گرفته می‌شود تا مشکلات قلبی ارزیابی شود
  • ارزیابی روان‌شناسی از شما به عمل خواهد آمد و در مورد نگرش شما نسبت به بدن و وزن صحبت می‌شود
  • پزشک معالج از علائم پرخوری عصبی که در کتاب راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات رو،(DSM-5) برای بررسی علائم بیماری ذکر شده استفاده می‌کند

برخی از علائم هشداردهنده‌ای که می‌تواند برای تشخیص افراد مبتلا به پرخوری عصبی مفید باشد عبارتند از:

  • نارضایتی همیشگی از چاقی
  • خودانگاره نادرست و کاملا منفی نسبت به بدن خود
  • خوردن مکرر مقادیر غیر معمول غذا در یک وعده، خصوصا غذاهایی که فرد معمولا از خوردنشان اجتناب می‌کرده است
  • در پیش گرفتن رژیم غذایی سختگیرانه یا نخوردن و ناشتا ماندن طول، پس از پرخوری
  • عدم تمایل به غذا خوردن در مقابل دیگران یا در ملأ عام
  • رفتن به دستشویی بلافاصله بعد از خوردن غذا، در خلال وعده غذایی یا ماندن در دستشویی به مدت طول،
  • ورزش بی‌رویه
  • جای زخم، ،اش یا پینه در مچ یا روی دست
  • دندان یا لثه آسیب دیده
  • تغییر وزن
  • ورم و آماس در دست و پا
  • ورم صورت یا گونه ناشی از بزرگ شدن غدد

بولیمیا

عوامل خطرناک در مورد پرخوری عصبی

،ن بیش از مردان مستعد ابتلا به پرخوری عصبی هستند. پرخوری عصبی اغلب در اوا، دوره نوجو، یا اوایل بزرگسالی بروز پیدا می‌کند.

 به بیمار کمک می‌کند تا ال،ای غذایی خود را به حالت عادی در بیاورد و افکار و رفتارهای ناسالم و منفی را تشخیص داده و آنان را با رفتارها و افکار مثبت و سالم جایگزین کند. 

درمان خانوادگی

 اگر تغذیه درستی نداشته باشید یا اینکه مرتبا غذاها را دفع کنید، احتمالا بدن شما تمام مواد مغذی مورد نیاز خود را دریافت نمی‌کند. در مورد مکمل‌های غذایی و ویتامین‌ها هم باید با پزشک معالج خود یا یک متخصص تغذیه مشورت کنید. اما عموما تامین ا،ر مواد معدنی و ویتامین‌ها از خود مواد غذایی توصیه می‌شود.

در تماس باشید

دشواری‌های درمان پرخوری عصبی

سبک زندگی و درمان‌های خانگی برای درمان پرخوری عصبی

عواملی که خطر ابتلا به پرخوری عصبی را در فرد افزایش می‌دهد عبارتند از:

عوامل زیست‌شناسی

برخی اطلاعات مفیدی که ممکن است به شما برای وقت ملاقات کمک کند و همین‌طور انتظاراتی که باید از پزشک معالج داشت را در اینجا ذکر می کنیم. در صورت امکان بهتر است که یکی از اعضای خانواده و دوستان بیمار را همراهی کند. همراه می‌تواند اطلاعات ضروری را به پزشک داده یا اینکه وضعیت را بهتر توضیح دهد. چه کارهایی می‌تو،د انجام دهید؟

چند توصیه مفید:

  • از فرزند خود بپرسید که چه کاری می‌تو،د برای او انجام دهید. می‌تو،د از فرزند نوجوان خود پرسید آیا موافق یک برنامه یا فعالیت خانوادگی بعد از وعده‌های غذایی است تا امکان وسوسه پرخوری را نداشته باشد؟
  • به صحبت‌های فرزندان خود گوش دهید و به آنان اجازه ابراز احساسات را بدهید.
  • برنامه وعده‌های غذایی معمولی خانواده را تنظیم کنید. صرفبه موقع  وعده‌های غذایی برای کاهش میل به پرخوری اهمیت زیادی دارد.
  • اجازه دهید فرزند نوجوان شما از نگر،‌هایتان اطلاع پیدا کند، اما هیچ وقت او را سرزنش نکنید.

مشکل جدی که وجود دارد این است که افراد بسیاری قبل از این که پرخوری عصبی تاثیرات م،ب خودش را نگذارد، به فکر درمان نمی‌افتند. 

بدن ما انسان‌ها بسیار پیچیده است، از آن سخت‌تر ذهن ما است که گاهی در اثر عوامل مختل، اختلالی همچون کلاف سردرگم بولیمیا را به وجود می‌آورند. اما حتی چنین اختلالی را می‌توان با کمک و مشاوره پزشک برطرف کرد؛ تعلل نکنید و همین حالا با استفاده از موقعیت ،ت دهی دکتر به صورت آنلاین از سایت دکتردکتر برای سلامتی‌تان اقدام کنید. 

افراد مبتلا به پرخوری عصبی برای دفع غذا و جلوگیری از چاقی از روش‌های مختلف و البته غیرطبیعی استفاده می‌کنند. مثلا امکان دارد بعد از پرخوری با ایجاد استفراغ عمدی، داروهای رفع یبوست، مکمل‌های کاهش وزن، داروهای ادرارآور یا تنقیه، غذاهایی که خورده‌اند را زودتر از موعد دفع کنند.

شدت پرخوری عصبی با دفعات پرخوری در هفته مشخص می‌شود. به یاد داشته باشید که یک فرد معمولی، معمولا هر 3 ماه یک بار دچار پرخوری می‌شود.

علل پرخوری عصبی

پرخوری عصبی در صورت عدم درمان می‌تواند تاثیر چشمگیری بر سلامتی فرد داشته باشد. از آنجایی که مبتلایان به پرخوری عصبی معمولا وزن طبیعی یا اینکه اضافه وزن کمی دارند، ممکن است که دیگران متوجه مشکل آن‌ها نشوند.

با این حال می‌توان گاهی علت پرخوری عصبی را در عواملی همچون موارد زیر جستجو کرد:

  • سابقه بیماری‌های رو، خانوادگی مثل ابتلا به افسردگی
  • عزت نفس ضعیف
  • خصوصیت شخصیتی مثل کمرویی یا تکانشگری
  • شرایط سخت خانوادگی
  • سابقه تجربه‌ای آسیب‌زا مثل تجاوز
  • تسلیم در برابر فشارهای اجتماعی یا خانوادگی

مکمل‌های غذایی و داروهای گیاهی که برای سرکوب اشتها یا کمک به کاهش وزن توصیه می‌شوند ممکن است توسط بیماران مبتلا به اختلال‌های خورد و خوراک سوء مصرف شوند.

علت پرخوری عصبی

علائم پرخوری عصبی

در حالی که ا،ر بیماران مبتلا به پرخوری عصبی کاملا بهبود پیدا می‌کنند، اما علائم آن در برخی بیماران هیچ وقت از بین نمی‌رود. ممکن است دوره‌های پرخوری شدید و دفع غذا بسته به شرایط زندگی فرد مانند دوره‌های پراسترس بروز پیدا کرده و دوباره نهان شوند.

«پرخوری عصبی» یا «بولیمیا» (Bulimia) نوعی اختلال غذا خوردن  مهم و حتی تهدیده‌کننده است. افراد مبتلا به این اختلال، معمولا کنترل غذا خوردن خود را از دست می‌دهند و بعد در اثر فشار جسمی و رو، با روشی ناسالم سعی سعی در دفع غذا دارند.

اشتراک گذاری


منبع: https://drdr.ir/mag/%D9%BE%D8%B1%D8%AE%D9%88%D8%B1%DB%8C-%D8%B9%D8%B5%D8%A8%DB%8C-%D8%A8%D9%88%D9%84%DB%8C%D9%85%DB%8C%D8%A7/

متخصصان تغذیه می‌توانند رژیم غذایی خاصی را به بیمار توصیه کنند که بتواند به آنان کمک کند. این رژیم غذایی می تواند به بیماران کمک کند به عادات غذایی سالم دست یافته و در ضمن از گرسنگی و هوس شدید نسبت به غذاهای ناسالم جلوگیری کنند. برای غلبه بر پرخوری عصبی خورد و خوراک منظم و محدود ن، مصرف مواد غذایی اهمیت زیادی دارد.

بستری شدن

فلو،تین نوعی مهارکننده‌ بازجذب سروتونین است که حتی زم، که افسردگی ندارید هم می‌تواند به شما کمک کند. با این حال، این دارو دارای بر،ب هشدار جعبه سیاه است و مصرف آن تنها زیر نظر پزشک توصیه می‌شود.

آموزش تغذیه

سایر محرک‌های پرخوری استرس، خودانگاره‌ی نادرست از بدن خود، غذا یا د،دگی باشد.

عوارض پرخوری عصبی

فرد مبتلا به پرخوری عصبی نیاز به چندین نوع درمان دارد، با این حال، ،یبی از روان درم، به همراه داروهای ض،سردگی احتمالا برای غلبه بر این اختلال موثرترین راه‌حل باشند. 

این مورد می‌تواند به نقش عوامل ژنتیکی ارتباط داشته باشد. اضافه وزن در کودکی یا نوجو، هم می‌تواند احتمال ابتلا به پرخوری عصبی را افزایش دهد.

مسائل روانشناختی و عاطفی

نسبت به وسوسه وزن ، یا دیدن خود در آینه مقاومت کنید. این رفتارها ممکن است محرکی برای حفظ عادات ناسالم باشند.  

با احتیاط ورزش کنید

 بستگان درجه یک (خواهر و برادران یا والدین و فرزندان) که دارای یک اختلال خورد و خوراک هستند، احتمال زیادی دارد که به یک اختلال خورد و خوراک مبتلا شوند.

پزشکی جایگزین

ممکن است با اطلاعات مختلفی که از رسانه‌ها، اجتماع، دوستان و خانواده و همسالان خود دریافت می‌کنید مق، با بیماری پرخوری عصبی دشوار باشد. اما چگونه می‌توان در چنین شرایطی با بیماری که می‌تواند گاها کشنده باشد مق، کرد؟ 

  • دائما وزن سالم بدن‌تان را به خودتان یادآوری کنید.
  • نسبت به گرفتن رژیم غذایی و کنار گذاشتن برخی وعده‌های غذایی مقاومت کنید، چنین رفتارهایی می‌توانند منجر به پرخوری شود. 
  • از مراجعه به وب‌سایت‌ها یا انجمن‌های اینترنتی که اطلاعات نادرستی در مورد اختلال‌های خورد و خوراک ارائه می‌دهند جدا خودداری کنید. 
  • موقعیت‌های دشوار و خطرآفرینی که می‌توانند محرک ایجاد افکار یا رفتارهایی شوند که ممکن است به بروز پرخوری کمک کنند را شناسایی کنید و سعی کنید از به وجود آمدن چنین موقعیت‌هایی جلوگیری کنید.
  • برای کنار آمدن با اضطراب و وقفه‌ها در پیشرفت درم، برنامه‌ی مشخصی داشته باشید.
  • به دنبال ال،ای مثبتی باشید که می‌توانند به تقویت عزت نفس شما کمک کنند.
  • فعالیت‌ها و سرگرمی‌های مطلوب و مفیدی را پیدا کنید که بتوانند افکار پرخوری و دفع غذا را از شما دور نگه دارند.
  • اعتماد به نفس خود را با تمرکز بر نکات مثبت و تشویق خود افزایش دهید.

پیشگیری از پرخوری عصبی

معمولا هم این سوال پرسیده می‌شود که این بیماری  چگونه تشخیص و درمان می‌شود؟ پاسخ این سوال را باید از متخصص تغذیه بپرسید. اما قبل از آن در این مطلب از مجله دکتردکتر به بررسی این اختلال پرداخته‌ایم؛ با ما همراه باشید. 

پرخوری عصبی چیست؟

درمان پرخوری عصبی عموما نیازمند یک کار گروهی است که شامل خود بیمار، خانواده، پزشک معالج، یک روانپزشک و یک متخصص تغذیه می‌شود. 

روان درم،

مکمل‌های کاهش وزن یا داروهای گیاهی می‌توانند عوارض جانبی جدی داشته و در مواردی با سایر داروها تداخل داشته باشند.

چه زم، برای درمان جدی اقدام کرد؟

داروهای ضد افسردگی هنگامی که به همراه روان درم، مورد استفاده قرار گیرند، می‌توانند به کاهش علائم پرخوری عصبی کمک کنند.

در مورد درمان می‌تو،د با روانپزشک خود در مورد بهترین روش‌های روان درم، مشورت کنید و بهترین راهکاری که می‌تواند برای درمان پرخوری عصبی مفید شما باشد را انتخاب کنید.

داروی بولیمیا

 احتمال بروز اختلال‌های خورد و خوراک در ،، که رژیم می‌گیرند، بیش از سایرین است. بسیاری از مبتلایان به پرخوری عصبی بین دوره‌های پرخوری خود به شدت پر، غذایی می‌کنند که همین می‌تواند منجر به پرخوری دوباره و دفع عمدی غذا شود.

آداب آماده شدن برای وقت ملاقات با دکتر

قبل از قرار ملاقات، فهرستی از این موارد تهیه کنید:

  • علائم، حتی مواردی که شاید ارتباط چندان با بیماری نداشته باشند.
  • اطلاعات مهم شخصی از جمله فشارهای کاری یا زندگی و تغییرات.
  • تمام داروها، ویتامین‌ها، داروهای گیاهی، داروهای بدون نسخه یا مکمل‌های دیگری که مصرف می‌کنید همراه با دوز مصرف هر کدام.

خود را از اعضای خانواده و دوست، که می‌خواهند به سلامتی و بهبود شما کمک کنند جدا نکنید.

با خودتان مهربان باشید

عوارض پرخوری عصبی

درمان پرخوری عصبی

جلسات درم، را از دست ندهید یا سعی نکنید که برنامه غذایی خود را حتی اگر ناخوشایند هم باشد کنار بگذارید.

،ب اطلاعات در مورد پرخوری عصبی

تنها داروی ضد افسردگی که توسط سازمان و غذا دارو (FDA) برای درمان پرخوری عصبی مورد تایید قرار گرفته «فلو،تین (Fluoxetine)» است.

شواهد نشان داده است که این انواع روان درم، به بهبود علائم پرخوری عصبی کمک می‌کنند:

رفتاردرم، شناختی

علاوه بر درمان‌های پزشکی و روانپزشکی، برخی نکات مراقبتی هم می‌تواند برای شخص مبتلا به پرخوری عصبی مفید باشد:

به برنامه درم، خود پایبند باشید

بیشتکر ،، که به این اختلال مبتلا هستند، معمولا برای جلوگیری از چاقی این کار را انجام می‌دهند زیرا وسواس زیادی نسبت به وزن و تن، اندام خود پیدا کرده‌اند. این دسته از افراد بیشتر نواقص بدن خود را می‌ببیند و به روش‌های ناسالم پناه می‌برند.

از این جهت، طبیعتا کاملا ایمن نیستند. چنانچه تصمیم دارید از مکمل‌های غذایی یا داروهای گیاهی استفاده کنید، در مورد آن با پزشک معالج خود مشورت کنید.

عذاب وجد، که بعد از خوردن غذایی چرب و پرکا،ی بعد از یک حالت عصبی و غیرقابل کنترل به شخص دست می‌دهد را می‌توان یکی از حالت‌های نامطلوب رو، و البته زودگذر دنیا معرفی کرد؛ به این حالت پرخوری عصبی یا بولیمیا می‌گویند. 

علائم و نشانه‌های پرخوری عصبی معمولا برای افراد مختلف متفاوت است اما در بیشتر اوقات امکان دارد شامل موارد زیر باشد:

  • وسواس نسبت به وزن و اندام 
  • ترس همیشگی از چاقی
  • پرخوری‌های مکرر با حجم غذای زیاد در یک وعده 
  • حس از دست دادن کنترل در هنگام پرخوری، مانند اینکه فرد حس کند نمی‌تواند دست از خوردن غذا بکشد یا نمی‌تواند روی آنچه می‌خورد کنترلی داشته باشد
  • حس اجبار به استفراغ عمدی یا ورزش بی‌رویه برای جلوگیری از افزایش وزن
  • استفاده بی‌مورد از داروهای رفع یبوست، ادرارآور یا تنقیه بعد از غذا خوردن
  • نخوردن و ناشتا ماندن، محدود ، کا،ی دریافتی یا پر، از خوردن برخی غذاهای خاص بین دوره‌های پرخوری
  • استفاده بی‌رویه از مکمل‌های رژیمی یا داروهای گیاهی برای کاهش وزن

با این حال، اختلال‌های خورد و خوراک علل متعددی دارند و نحوه‌ی تربیت فرزندان ارتباطی به آن ندارد. بهتر است که تمرکز خود را بیشتر روی کمک به فرزند خود بگذارید.

 به دست آوردن اطلاعات بیشتر در مورد بیماری شما را توانمند می سازد تا به نحو موثرتری برنامه درم، خود را پیگیری کنید. 

تغذیه من،

 هنوز علت دقیق ابتلا به پرخوری عصبی شناخته نشده اما باید ریشه پرخوری عصبی را اول باید در داشتن تصور منفی نسبت به خود جستجو کرد. ا،را در اثر تبلیغات و در اثر فشار رسانه‌های مختلف، جبهه‌ای منفی نسبت به خود گرفته و می‌خواهند هرطور که ممکن است شبیه ایده‌آل رسانه‌ها شوند.

محتوای این مقاله صرفا برای افزایش اطلاعات عمومی شماست و به منزله تجویز پزشکی نیست.

عموما مکمل‌های کاهش وزن و سایر مکمل‌های غذایی برای عرضه در بازار نیاز به تایید سازمان غذا و دارو و سایر سازما‌ های بهداشتی ندارند.

پزشک معالج ممکن است که آزمایش‌های دیگری را برای تشخیص بیماری، رد ، دلایل پزشکی برای تغییر وزن و همین‌طور بررسی عوارض جانبی دیگر توصیه کند.

روان درم، که به آن صحبت درم، یا مشاوره روان‌شناسی هم گفته می‌شود، شامل صحبت ، با یک روانپزشک در مورد پرخوری عصبی و مسائل مربوط به آن است.

 مشکلات فرد در روابط را برطرف کرده و به بهبود مهارت‌های ارتباطی و حل مسئله یاری می‌رساند.

اگر فرزندی مبتلا به بیماری پرخوری عصبی داشته باشید ممکن است خودتان را نسبت به بیماری فرزند خود سرزنش کنید.

بولیمیا ناشی از غلبه یک چرخه مزمن و افراطی است و نوعی اختلال فراگیر محسوب می‌شود. بسیاری از بیمار، که به این مشکل دچارند، از سنین کودکی اولین نشانه‌های خود را بروز می‌دهند. 

در حالی که راهکار مطمئنی برای پیشگیری از پرخوری عصبی وجود ندارد، اما می‌توان پیش از وخامت شرایط، فرد را به در پیش گرفتن رفتارهای سالم‌تر یا درمان موثر سوق داد. برخی از کمک‌هایی که می‌تو،د به چنین افرادی کنید عبارتند از:

  • رواج دادن خودانگاره سالم از بدن در فرزندان خود به آنان کمک می‌کند تا بدون توجه به ظاهر اعتماد به نفس لازم را به دست بیاورند.
  • وعده‌های غذایی منظم و دلپذیر در جمع خانواده.
  • پر، از صحبت ، در مورد وزن در خانه و به جای آن، در پیش گرفتن یک سبک زندگی سالم.
  • خودداری از گرفتن رژيم غذایی، به ویژه زم، که شامل رفتارهای ناسالمی مانند نخوردن و ناشتا ماندن، استفاده از مکمل‌های کاهش وزن یا داروهای رفع یبوست و استفراغ عمدی باشد.

توصیه‌هایی به والدین برای مق، با پرخوری عصبی فرزندان

از آنجایی که پرخوری عصبی به جز غذا، ارتباط نزدیکی به خودانگاره دارد، درمان آن دشوار است. با این حال، درمان‌های موثر می‌تواند به فرد کمک کند نسبت به خود حس بهتری داشته باشد، از رژیم‌های غذایی سالم‌تر بهره ببرد و از بروز عوارض جدی جلوگیری کند.

پرخوری عصبی ممکن است موجب بروز عوارض جدی و حتی تهدید کننده زندگی شود. برخی عوارض احتمالی پرخوری عصبی عبارتند از:

  • مشکل در روابط و عملکرد اجتماعی
  • کم‌آبی بدن که می‌تواند به منجر به برخی عارضه‌ها مانند نارسایی کلیه منتهی شود
  • مشکلات قلبی مانند ضربان قلب نامنظم یا نارسایی قلبی عروقی
  • پوسیدگی شدید دندان یا آسیب لثه
  • دوره‌های نامنظم قاعدگی یاد مختل شدن آن در ،ن 
  • مشکلات گوارشی
  • اضطراب، افسردگی، اختلال‌های شخصیتی یا اختلال دو قطبی
  • سوء مصرف الکل یا مواد مخدر
  • خودآزاری، افکار خودکشی یا خودکشی

تشخیص پرخوری عصبی

 در مورد فعالیت‌های بدنی که ممکن است برای شما مفید باشد با پزشک معالج خود مشورت کنید. خصوصا چنانچه تصمیم داشته باشید که پس از دوره‌های پرخوری خود وزن کم کنید.

مق، و پشتیب، رو، در برابر پرخوری عصبی

پرخوری عصبی معمولا می‌تواند بدون بستری شدن در بیمارستان نیز معالجه شود. اما در صورتی که علائم بیماری شدید بوده و عوارض آن هم جدی باشند، ممکن است که بیمار به بستری شدن نیاز داشته باشد.

در همین حال در روش‌های درم، اختلال خورد و خوراک به جای بستری شدن ممکن است نیاز باشد بیمار فقط به صورت روزانه در بیمارستان یا مراکز درم، مداوا شود.

دشواری‌های درمان پرخوری عصبی

برخی سوالاتی که می‌تو،د در وقت ملاقات از پزشک بپرسید:

  • به چه نوع آزمایش‌های نیاز دارید؟ آیا انجام این آزمایش‌ها به آمادگی خاصی نیاز دارد؟
  • چه درمان‌های برای بیماری وجود دارد و کدام یک را توصیه می‌کنید؟
  • آیا جایگزینی برای دارویی که تجویز می‌کنید وجود دارد؟
  • درمان چه تاثیر بر وزن تاثیر خواهد داشت؟
  • آیا بروشور یا کاتالوگی دارید که بتوانم از آن استفاده کنم؟ چه وب‌سایت‌هایی را برای ،ب اطلاعات بیشتر توصیه می‌کنید؟
  • در هنگام قرار ملاقات سعی کنید تا جای ممکن هر سوالی که به ذهنتان می‌رسد را بپرسید.

برخورد دیگران با بولیمیا

پرخوری عصبی قابل درمان است به شرطی که ذهنتان را آماده کنید…

 در این درمان والدین می‌توانند در رفتارهای ناسالم خورد و خوراک نوجوان خود مداخله کرده و به فرزند خود کمک کنند تا دوباره کنترل خورد و خوراک خود را به دست گیرد. 

روان درم، بین فردی

در صورتی که هر کدام از علائم و نشانه‌های پرخوری عصبی را داشته باشید، بهتر است در اسرع وقت اول به پزشک تغذیه و در کنارش به روانشناس مراجعه کنید.

 مشکلات روانشناختی و عاطفی مانند افسردگی، اختلال‌های اضطرابی یا اختلال‌های سوء مصرف مواد ارتباط نزدیکی به اختلال‌های خورد و خوراک دارد.